Marie Vinck, Veerle Dobbelaere en Wine Dierickx in film Smoorverliefd van Hilde Van Mieghem.
Smoorverliefd is een Vlaamse romantische komedie uit 2010 van regisseur Hilde Van Mieghem. De film ging in première op het Filmfestival van Gent.
Een moeder, haar zus en hun twee dochters wonen samen onder één dak, met in de hoofdrollen Belgische babes Marie Vinck, Veerle Dobbelaere en Wine Dierickx. Onder dit dak is het één en al liefde dat de klok staat. Eerste verliefdheid, serial dating, affaires, kinderwensen en liefde kruiden het leven van de vier sexy vrouwen, die hot zijn.
Regisseur Hilde Van Mieghem zoomt in op het turbulente leven van vier sterke madammen : tienerdochter Eva, haar moeder Judith, tante Barbara en grote zus Michelle die er gezellig onder één dak samen een potje van maken. Eerste verliefdheid, serial dating, ongebluste lust, affaires, kinderwensen, stomende naakt en vrijscènes en onverwoestbare oude liefde kruiden het wat chaotische bestaan van deze vier vrouwen. Ze zijn mooi, moedig en verstandig, maar soms weten ze het ook even niet meer...
Regisseur en actrice Van Mieghem toont in deze romantische komedie het turbulente liefdesleven van vier vrouwen onder één dak.
Veerle Dobbelaere, Aline Van Hulle, Wine Dierickx en Van Mieghems dochter Marie Vinck vertolken de hoofdrollen. Hun mannelijke tegenspelers zijn Koen De Bouw, Koen De Graeve, Kevin Janssens, Jan Decleir en Huub Stapel.
Hilde Van Mieghem is de zevende Belgische regisseur die het Filmfestival van Gent mag openen. 'Smoorverliefd' is haar derde langspeelfilm, na 'De kus' en 'Dennis van Rita'.
Stomende seks en naaktscènes in kerstballen
Natuurlijk hebben vrouwen wél gevoel voor humor. En uiteraard kunnen zij dus ook romantische komedies afleveren. Of zijn we misschien vergeten dat dé hitkomedie When Harry met Sally van Rob Reiner indertijd geschreven werd door Nora Ephron?
In het geval van Smoorverliefd met Vlaamse actrices Marie Vinck, Veerle Dobbelaere en Wine Dierickx ging Hilde Van Mieghem zelf achter de tekstverwerker zitten om het scenario te schrijven van wat 'een gefictionaliseerde autobiografie' is geworden.
Want alhoewel het hoofdpersonage in eerste instantie als journaliste van een lifestylemagazine door het leven ging, wist co-scenarist Bert Scholiers haar te overtuigen om er toch maar een actrice van te maken. Het is zeker gebaseerd op een wereld die ik ken, de leefwereld van een actrice, aldus Van Mieghem. Er zitten dus absoluut fragmenten in van mezelf, maar dan wel uitvergroot. Het is wel degelijk fictie geworden. Het beste bewijs? De film heeft een happy end.
Na twee langspeelfilms, De Kus (2004) en Dennis van Rita (2006), waarin er aan kommer en kwel geen gebrek was, had Hilde Van Mieghem blijkbaar zin in iets lichters en luchtigers, want de ernstige kant van het leven heb ik nu wel even gehad. En dus concentreerde ze zich op de amoureuze en relationele perikelen van een vrouwelijk kwartet - een actrice (rol van Veerle Dobbelaere), haar zus Barbara (rol van Wine Dierickx), haar volwassen dochter (rol van Marie Vinck) en een jong adoptiedochtertje (rol van nieuwkomer Aline Vanhulle) - die elk op hun manier op zoek zijn naar de grote, onverwoestbare liefde, maar zich voorlopig vooral geconfronteerd zien met serial dating, de eerste verliefdheid, ongebluste lust, kinderwensen en overspelige affaires. Het leven zoals het is, maar dan vooral bekeken vanuit dat eeuwige gevecht tussen ratio en emotie.
Van Mieghem wist een indrukwekkende ensemblecast rond zich te verzamelen en voerde daarbij langs mannelijke kant enkele interessante ingrepen door, zoals het zo'n beetje 'à contre-emploi' gebruiken van Koen De Graeve en Kevin Janssens. Helemaal passend bij het romcom-genre zijn de visuele fiorituurtjes, waarbij bijvoorbeeld stomende seks weerspiegeld wordt in... jawel, kerstballen, potentiële partners via kruisjes worden doorgestreept of een nachtelijke hemel als het ware op aanvraag met ontelbare sterren bezaaid wordt. Of ook nog het aankondigingsbord op een perron waarop een even dringende als dwingende liefdesboodschap wordt doorgegeven.
Door de mozaïekstructuur met de talrijke personages en de verschillende verhaallijnen ligt het tempo behoorlijk hoog, maar sommige ingrepen - zoals het op zichzelf zeker niet onaardige idee om vader Koen De Bouw naar zijn volwassen dochter Marie Vinck te laten kijken alsof zij letterlijk nog een klein meisje was - worden te vaak herhaald en verliezen dus aan impact. Diezelfde nadrukkelijkheid haalt ook de veel te lange orgasmesequentie in het museum onderuit. Niet toevallig werd hierboven verwezen naar When Harry met Sally, waarin een kortere orgasmegrap, die met de onsterfelijke I'll have what she's having-zin werd afgesloten, veel efficiënter was.
Komedie is een bijzonder heikel genre en als subgenre is romcom nog een gradatie moeilijker. Hilde Van Mieghem heeft de uitdaging aangenomen. Het is haar helemaal gelukt, samen met Marie Vinck, Veerle Dobbelaere en Wine Dierickx. En wellicht heeft ze op deze manier op een voor haar heilzame manier - humor doet immers relativeren - komaf gemaakt met enkele demonen uit vroegere tijden.
Voor het eerst in zijn 37-jarige geschiedenis opent het Filmfestival Gent met een film geregisseerd door een Vlaamse vrouw: Hilde Van Mieghem. 'Smoorverliefd' is een knapperige romantische komedie over vier vrouwen van verschillende leeftijden die zich een weg banen door de chaos van de liefde. 'Kijk maar uit,' waarschuwt Van Mieghem, 'de kans is groot dat je met ontzettend veel goesting uit mijn film komt.'
Had u een reden om net dit verhaal te willen vertellen?
'Ik word te vaak geconfronteerd met een mening over vrouwen die helemaal niet strookt met wat ik heb beleefd. Ik doel dan op het beeld van de serviele, onderdanige vrouw die niet vreemd gaat en waarbij lust iets typisch mannelijks is. Kijk, een man met drie minnaressen vinden we een hele bink, als vrouw in die positie ben je gewoon een slet. Dat beeld wou ik bijstellen. Ik laat vrouwen zien zoals ik ze ken, zoals ze praten, zoals ze lust en liefde beleven, wars van de clichés.'
Wat enkele pittige vrijscènes oplevert.
'Ik weet dat de buzz is dat de Smoorverliefd film vol stomende seks en naaktscènes zit, maar dat is overdreven. Ik kon dit verhaal natuurlijk niet vertellen zonder naaktscènes. Als Winnes personage ontdekt wat een orgasme is, kan ik dat moeilijk tonen zónder seks of naakt, niet?
Ja, er zitten enkele blote borsten in, maar in pakweg Last tango in Paris zitten naaktscènes die tien keer heftiger zijn. Smoorverliefd met Marie Vinck wordt een film die vooral goesting zal geven in liefde en waarom niet, in seks. Dat merkten we al na de testscreenings. Single vrouwen kwamen naar me toe van ik wil een lief, nu!'
Sinds ‘Loft’ word je wel nogal vaak getypeerd als ‘vamp’.
Marie Vinck Dat was vooral door ‘Loft’ en ‘De Rodenburgs’. Die twee rollen zorgden ervoor dat ik in de media als een vamp werd voorgesteld. Ik vind dat beeld nogal overdreven.
Er was veel ophef over je naaktscènes. Denk je niet dat dit, vooral in ‘De Rodenburgs’, een strategische zet was van de makers? Het leek toch niet echt nodig voor het verhaal, dat je blote borsten te zien waren in de scene aan het zwembad, een bikini of badpak had toch ook volstaan?
Marie Vinck Dat weet ik. Ik vind dat zelf ook. Verder kan ik daar weinig over zeggen. Op dat moment wordt dat gevraagd en dan doe je dat zonder te beseffen wat de impact zal zijn.
Je zou het dus niet meer opnieuw doen?
Marie Vinck Ik zal dat sowieso nooit meer doen. Ik vind het verschrikkelijk hoe daarop gereageerd is in de media. Ik was daar echt van geschrokken. Ze krijgen mij in ieder geval nooit meer zo te zien, met mijn borsten naakt aan het zwembad, ik heb mijn lesje nu wel geleerd.
Ook op internet zijn er heel wat commentaren te vinden op je naaktscènes, trek je je daar veel van aan?
Marie Vinck Het verbaast mij vooral dat dat nog steeds zo’n taboe is. Blote borsten, so what? Ik vind dat echt kinderachtig. Reacties en foto's op zo’n babes websites als mokkels en bekende blote Belgen laten mij vrij onverschillig. Dat zijn tenslotte niet de mensen waar ik voor speel, die snappen duidelijk niet waar het echt over gaat. Maar dat is nu eenmaal internet, dat kan ik nog begrijpen. Ik was veel meer geshockeerd door de kranten, de media. Die zetten mijn naaktfoto’s ook nog eens in de krant, met de boodschap ‘er wordt te veel naakt getoond, tetten’. Laat die foto’s met mijn blote borsten dan niet zien, denk ik dan. Ik werd echt afgeschilderd als een griet die het leuk vindt om haar kleren uit te doen. De hele context wordt vergeten.
Vandaar ook dat in de film Smoorverliefd de naaktscènes vooral gespeeld worden door Veerle Dobbelaere en Wine Dierickx, van Marie Vinck was alleen een tepel te zien tijdens een stomende vrijscène.
Wine Dierickx (1978, Sint-Niklaas) is een Vlaamse actrice.
Zij studeerde in 2001 af aan de Toneelacademie Maastricht en maakt deel uit van de acteursgroep Wunderbaum (ex-jonghollandia). Met Wunderbaum maakte zij onder meer Eindhoven de gekste, Lost Chord Radio, Welcome in my backyard, Rollende Road Show en Magna Plaza. Kamp Jezus was in januari 2008 hun eerste grote zaalproductie.
Bij NTGent werkte Wine Dierickx aan Maeterlinck, Platform en Tien geboden. Daarnaast speelde ze in Yerma vraagt een toefeling en Colette in de regie van Marijke Pinoy. Voor haar rollen in Tien geboden kreeg Wine in 2009 de Colombina.
Ze speelde ook in de film Maybe Sweden, Any Way the Wind Blows, Loft en de hoofdrol in Dagen Zonder Lief van Felix Van Groeningen. In 2010 speelde ze Barbara in de film Smoorverliefd van Hilde Van Mieghem. In 2011 neemt ze de rol van dorpsjuf Maria Glorie op zich, in de film Het varken van Madonna (Frank Van Passel).
Veerle Dobbelaere (Sint-Niklaas, 30 juni 1967) is een Vlaams actrice.
Ze werd bekend in 1995 toen ze de rol van Leontien Hox kreeg in de succesvolle serie Ons geluk op VTM. Daarna speelde ze mee in de films Lisa, Madelief (1998) en Charlotje (1998). Op het kleine scherm speelde ze gastrollen in Heterdaad (1997), Thuis (1998), Windkracht 10 (1998), Aspe , Witse en Vermist
Het toppunt van haar beroemdheid is haar rol in de advocatenserie Recht op Recht. Hierin vertolkt ze de rol van Chris Haagdoorn, een succesvolle advocate die niet tegen onrechtvaardigheid noch verliezen kan. Haar tegenspeler in deze serie is Filip Peeters.
Na deze succesvolle reeks speelde ze nog mee in de film Alias met Hilde De Baerdemaeker en Geert Hunaerts. Daarna speelde ze de lesbische wetsdokter Roos Messiaen in Rupel, een producer in Geknipt voor de show, Andrea Leroy het diensthoofd van de spoeddienst in Spoed, Meester Nicky Embrechts, de advocate van Présence in Sara en de rol van Monica Claeys in LouisLouise. In 2009 speelde ze de hoofdrol in de film de SM-rechter als Magda, de vrouw van rechter Koen Arousseau die veroordeeld werd voor opzettelijke slagen en verwondingen tijdens SM-sessies met zijn vrouw. In 2010 speelde ze Judith in de film Smoorverliefd en heeft ze ook een rol in "Groenten uit Balen" die in 2011 uitkomt.
Veerle Dobbelaere is niet alleen actief op het scherm maar speelde ook in verschillende toneelstukken en naakt op de planken:
Blinde vlek 1988-1989
Houten Clara 1988-1989
Don Quichot 1988-1989
De oorlog met de salamanders 1989-1990
Marieken van Nijmegen 1989-1990
Lorenzaccio 1989-1990
Deadwood Dick, legende van het westen 1989-1990
Paarden schieten ze toch ook dood 1990-1991
In het tuinhuis 1990-1991
Pak 'em Stanzi 1991-1992
Interiors 't Gebroed 1993-1994
Blue-remembered hills 2002-2003
Bash 2002-2004
Wormgat 2002-2003
Anatol 2002-2004
Het Fluistertheater van Floor, Oto en Titus Droomedaris-Rex 2005-2007
Merg 2006-2007
Krankheit Frau (van Hanneke Paauwe) 2008
Marie Vinck (Antwerpen, 3 januari 1983) is een Vlaamse actrice. Vinck is de dochter van actrice Hilde Van Mieghem.
Vinck acteerde voor het eerst op tienjarige leeftijd, in de televisieserie Moeder, waarom leven wij?, waarin haar moeder een hoofdrol vertolkte. In 1998 speelde ze opnieuw samen met haar moeder in de Nederlandse speelfilm Blazen tot honderd.
Ze brak echter definitief door als actrice dankzij de film De kus (2004), geregisseerd door haar moeder. De film werd op gemengde kritieken onthaald, maar Vincks prestatie werd unaniem gelauwerd. Zo won ze de Plateauprijs als beste Belgische actrice, en werd ze ook tot beste actrice gekroond op het festival CinemaEuropa in Viareggio.
Marie Vinck heeft Nederlandse en Engelse taal- en letterkunde gestudeerd aan de Universiteit Antwerpen. In 2006 begon ze de vierjarige dramaopleiding aan het Herman Teirlinck Instituut in Antwerpen. Ze is lid van het theatergezelschap FC Bergman waarmee ze speelde in "FOYERdeLUXE" en "Wandelen op de Champs- Elysées met een schildpad om de wereld beter te kunnen bekijken, maar het is moeilijk thee drinken op een ijsschots als iedereen dronken is". Ze werkte ook mee aan producties van Villanella, Monty en Compagnie De Koe.
Marie Vinck woont nog steeds in Antwerpen. Ze heeft momenteel een relatie met acteur Stef Aerts.
Filmografie Marie Vinck
Moeder, waarom leven wij? (1993, tv)
Blazen tot honderd (1998) - Moniek
Kaas (1999) - Ida Laarmans
Saint Amour (2001, televisiefilm) - Ilse
De Kus (2004) - Sarah
De Kavijaks (2005, tv) - Esther Goldberg
Zone Stad (2008, tv) - Els Liekens
Loft (2008, film) - Sarah Delporte
De Smaak van De Keyser (2008, tv) - Louise Lecron
The Box Collector (2008, film) - Julie
SM-rechter (2009, film) - Iris
De Rodenburgs (2009-2011, tv) - Marie-Claire Rodenburg
Adem (2010, film) - Anneleen
Amsterdam (2010, film) - Hannah
Smoorverliefd (2010, film) - Michelle
Zone Stad (2012, tv) - Stephanie Arco
'Ik weet het nu al. Die openingsavond wordt een beetje sterven. Maar meer nog dan zenuwachtig ben ik vereerd dat ik het Filmfestival mag openen', zegt Hilde Van Mieghem (52). 'Ik ervaar het als een erkenning van mijn regisseurschap. Met Smoorverliefd krijg ik de kans een heel nieuw register open te trekken. Dit is een romantische komedie die toont dat er ook een lichte, vrolijke kant aan Hilde Van Mieghem zit. En weet je: ik heb een ontzettend goed gevoel bij deze film. Dat mag ik toch zeggen, niet? Het is een romcom, maar hij gáát wel ergens over.'
Over hoe mensen er in de liefde een zootje van kunnen maken?
'Liefde ís toch een ontzettende chaos? Als je verliefd bent, weet je niet meer waar je hoofd staat, je slaapt nog nauwelijks, kunt niet meer eten en loopt overgevoelig. Met een beetje geluk gaat de storm na de eerste gekte weer even liggen, maar hoe vaak gebeurt het niet dat er dan iets misloopt? Ontrouw, scheiding... en hop, je bent weer vertrokken voor een nieuw rondje chaos. Als ik naar mijn eigen leven kijk, dan is de liefde altijd een beetje chaos geweest. Dat bedoel ik niet noodzakelijk negatief, want die dolle boel kan ontzettend spannend zijn.'
Is 'Smoorverliefd' met Marie Vinck, Veerle Dobbelaere en Wine Dierickx dan autobiografisch? U heeft tenslotte ook het scenario geschreven.
'Er zitten heel wat elementen in die ik persoonlijk heb meegemaakt of in mijn omgeving zag gebeuren. Maar het is niet zo dat je in Veerle Dobbelaere Hilde Van Mieghem moet herkennen of dat Wine Dierickx mijn zus is. Natuurlijk zijn zowel het thema als de personages zeer herkenbaar. Klassieker dan de verscheurdheid tussen liefde en lust kun je het moeilijk bedenken en de vier vrouwen staan voor levensfases waar élke vrouw doorheen is gegaan. Van het tienermeisje met haar eerste verliefheid en de jonge twintiger die het respect van haar vader wil afdwingen over de vrouw die heen en weer wordt geslingerd tussen twee liefdes tot de vrouw van veertig die beslist dat zij voortaan de regels van het spel der liefde zal bepalen. En ik geef toe: door zo'n fase ben ik ook gegaan. Niet meer geloven in de liefde en denken dat een goede vriend, een minnaar en iemand die aan je carrière timmert, volstaan om het plaatje compleet te maken. Maar ook ik heb ervaren dat het niet op die manier werkt. De liefde laat zich niet organiseren.'
Had u een reden om net dit verhaal te willen vertellen?
'Ik word te vaak geconfronteerd met een mening over vrouwen die helemaal niet strookt met wat ik heb beleefd. Ik doel dan op het beeld van de serviele, onderdanige vrouw die niet vreemd gaat en waarbij lust iets typisch mannelijks is. Kijk, een man met drie minnaressen vinden we een hele bink, als vrouw in die positie ben je gewoon een slet. Dat beeld wou ik bijstellen. Ik laat vrouwen zien zoals ik ze ken, zoals ze praten, zoals ze lust en liefde beleven, wars van de clichés.'
Wat enkele pittige vrijscènes oplevert.
'Ik weet dat de buzz is dat mijn film vol stomende seks zit, maar dat is overdreven. Ik kon dit verhaal natuurlijk niet vertellen zonder vrijscènes en bekende Vlaamse blote vrouwen. Als Winnes personage ontdekt wat een orgasme is, kan ik dat moeilijk tonen zónder seks, niet? Ja, er zitten enkele blote borsten in, maar in pakweg Last tango in Paris zitten naaktscènes die tien keer heftiger zijn. Smoorverliefd wordt een film die vooral goesting zal geven in liefde en waarom niet, in seks. Dat merkten we al na de testscreenings. Single vrouwen kwamen naar me toe van ik wil een lief, nu!'
En die op hun wenken worden bediend met romantische komedies?
'Ja, en dan? Romcoms appeleren aan het sprookje van de prins op het witte paard, de grote valse droom die de liefde uiteindelijk vaak is. Ik steek niet weg dat ik daar zelf ook dolgraag naar kijk. Even anderhalf uur geloven in het sprookje maakt de realiteit een stuk draaglijker. Na de drama's De suikerpot (kortfilm, red), De kus en Dennis van Rita wou ik uit een ander vaatje tappen. Ik was toe aan het lichtvoetige van een romantische komedie.'
Is de romantische komedie wel zo'n makkelijk genre als het lijkt?
'Het is kwaaie klant omdat je op een dun richeltje balanceert. Aan de ene kant is het kitsch, maar je moet voortdurend uitkijken er niet over te gaan. Bovendien luistert het ritme van zo'n film heel nauw. Tegelijk hebben we ontzettend veel lol gehad op de set, ook al was de tournage met amper 33 draaidagen in het putje van de winter geen lachertje. Ik had nooit gedacht dat ik nog zou lachen om liefdestragiek die ik zelf ooit heb meegemaakt. Neem nu de beginscène waarin Veerle Dobbelaere een affaire heeft met dichter Jan Decleir. Ik had zelf ooit een verhouding met een getrouwde man. Dat was de eerste én de laatste keer. Ik wist niet dat hij een vrouw had en dat heeft tot pijnlijke toestanden geleid. Hoe hartverscheurend die dagen destijds ook waren, toen ik ze verfilmde, kon ik niet anders dan er hartelijk om lachen.'
Met onder anderen Koen De Bouw, Jan Decleir, Marie Vinck, Veerle Dobbelaere, Wine Dierickx, Kevin Janssens en Koen De Graeve heb je de crème de la crème van de Vlaamse acteurs in huis gehaald. Verhoogt dat de druk?
'De acteurs hebben gevochten om in mijn film mee te spelen en diegenen die ik moest ongoochelen, stuurden me goedmoedige berichtjes als: verdorie Hilde, je hebt zo ongelijk! Druk heb ik nooit gevoeld omdat ik nu eenmaal met al die acteurs heb gespeeld. Ik ken hun angsten. Dat is een aanzienlijk voordeel. Op die manier slaagde ik erin acteurs wegen op te sturen die ze niet eerder waren ingeslagen. Kijk maar naar Koen De Graeve en Kevin Janssens. Zij zitten in een rol die ze nooit eerder hebben gespeeld. Oorspronkelijk had ik hen trouwens omgekeerd gecast, maar zij stonden erop hun rollen om te wisselen.'
Ook uw dochter Marie Vinck speelt mee. Welke regieaanwijzing geeft een moeder haar dochter die een vrijscène moet spelen?
'Ik probeer die naaktscènes aan mijn regieassistent over te laten, maar als puntje bij paaltje komt, kan ik me toch niet inhouden. Dan roep ik dingen als: méér kreunen, méér opwinding... waarop Marie Vinck dan reageert met mámma! Eigenlijk hebben we het daar allebei moeilijk mee. Ik kijk het liefst weg, want een moeder wil uiteindelijk niets weten over het seksleven van haar dochter en omgekeerd. Maar dat ik trots ben op mijn Marie die zo'n mooie sexy volwassen vrouw is geworden, dat mag je gerust weten.'
